Maestro’s Recordcafé

apr, 2019

Certain Animals openen Record Store Day in Den Bosch
Instore acts in Maestro's Recordcafé

De Rotterdamse band Certain Animals opent Record Store Day 2019 in platenzaak Maestro’s Recordcafé in Den Bosch. Een wat ondankbare ’taak’ gezien het vroege tijdstip – 10.00 uur op een zaterdagochtend. Het is nog niet druk in de platenzaak. Ogenschijnlijk heeft de band er geen moeite mee. Het trio ervaart de locatie eerder als een leuke afwisseling op wat ze gewend zijn.

Om geluidsoverlast te vermijden speelt Certain Animals half akoestisch. Ook dat is ongebruikelijk. De drummer gebruikt geen drumsticks maar kwasten waardoor ongewild een jazzy sound ontstaat. Ook maken ze slechts gebruik van de helft van hun geluidsapparatuur.

Recordstore Day 2019

Zaterdag 13 april is het Recordstore Day. Certain Animals is één van de bands die voor deze internationale feestdag van de platenzaak door Nederland toert. De drie andere bands die in Maestro’s Recordcafé aantreden zijn Holsaby – winnaar van Bossche Band Battle 2018, de nieuwe band Sonny Ragg uit Vught en Bob Donkers

Certain Animals bestaat pas twee jaar maar ze hebben al meer dan 100 shows gespeeld waaronder grote festivals zoals Zwarte Cross, Oerol, Bevrijdingsfestival, Mañana Mañana, Big Rivers om maar wat te noemen. De EP Down The Rabbit Hole werd uitgebracht op een 12 inch vinyl in een volle Rotown Rotterdam en Sugarfactory Amsterdam. De EP ontving positieve recensies van grote Nederlandse muziekbladen zoals OOR, Lust For Life en Blues Magazine.

De band begint met oudere nummers uit hun repertoire waaronder die van de EP. Zoals eerder gezegd klinken deze bluesrock nummers door de halfakoestische setting nogal jazzy. Onbedoeld weliswaar maar op een andere manier wringt het daardoor en kan de band niet echt overtuigen. Dat verandert als bassist Niels-Jan van Dijk een nieuw nummer – Television geheten – aankondigt van de nog uit te komen LP.

Er staat bijna een andere band te spelen, zo lijkt. De volgende nummers zijn eveneens nieuw werk en komen ook op die nieuwe LP. De sound van Certain Animals is opeens stabiel, de stemmen klinken vol en harmonieus, de arrangementen zijn krachtiger. In een kort gesprek met gitarist/leadzanger Thijs van Leeuwen wordt een en ander duidelijk.

KLANKGAT: Certain Animals wordt omschreven als een experimentele rock formatie, maar ik hoor, zonder dat jullie dat hoeven te zeggen, Beatles-harmonieën in jullie zang.
Thijs van Leeuwen: Ja, we zijn een beetje van het ~~ROCK~~ pad afgeraakt. Minder blues, minder rock. Meer melodie. We zijn eigenlijk naar onze eigen roots teruggegaan. Meer Beatles, meer late zestiger jaren, meer zeventiger jaren.

Toen jullie dat nieuwe nummer, Television, inzetten, hoorde ik meteen het verschil.
Het is een ander slag, hè. We zijn veel dichter bij ons zelf gebleven bij het schrijven van die nieuwe nummers. We zijn nog aan het doorschrijven voor de nieuwe plaat. Het is fijner om te spelen, het is niet per se makkelijker om te spelen. Hier bij Maestro’s Recordcafé hoor je jezelf direct en dat voor 10.00 uur ’s ochtends vind ik dat het behoorlijk is gegaan. Ik zeg niet perfect maar het is wel lekker. We hebben het volume een tandje teruggedraaid. Anders haal je die vocale harmonieën niet. Dan ga je schreeuwen, jezelf overschreeuwen. Dat werkt gewoon niet.

Wanneer de nieuwe LP uitkomt is nog niet bekend. Certain Animals is nog bezig met labels en dan hangt het weer samen wanneer de plaat uitkomt. De hoopvolle verwachting is eind 2019, begin 2020.

apr, 2018

Warme sound van Eddy & the Ethiopians
Record Store Day 2018

Record Store Day 2018 is de dag waar menig muziek- en vinylliefhebber reikhalzend naar uitkijkt. Veel releases komen op deze internationale feestdag van de platenzaak uit. Wat kleinschalig begon in 2008, groeide uit tot een wereldwijde feestdag, gevierd door zowel fans, artiesten alsmede de platenindustrie. In 2010 deed een aantal platenzaken in Nederland voor het eerst mee. Nu kent het feest een landelijke dekking. Record Store Day wordt op de derde zaterdag van april gehouden.

Den Bosch mag zich verheugen in drie heuse platenzaken; twee aan het Hinthamereinde – De Langspeelplaat en The Record Hustler – en één aan de Hinthamerstraat, Maestro’s Recordcafé. Deze zaak organiseert drie optredens op 21 april, de derde zaterdag van de maand. De optredens zijn van MOOON, Lukas Batteau en Eddy & the Ethiopians, drie bands die zeer verschillen in genre en stijl maar dat is wel zo leuk op deze Dag van de Platenzaak.

Eddy & the Ethiopians

Edward (Eddy) Capel is de sturende en stuwende kracht achter Eddy & the Ethiopians. De band maakt een mix van Ethiopische en West-Afrikaanse muziek, funk en hiphop grooves met jazzimprovisaties. En dat klopt helemaal ook als niet de gehele band komt opdagen. De nieuwe muzikant uit Eritrea meldde zich ziek. Hij speelt op een krar, een vijf- of zessnarige komvormige harp. Het is altijd het uitgangspunt van Edward Capel geweest om niet-Westerse instrumenten aan de band toe te voegen en zo de gewenste sound te bereiken.

De band is volledig op elkaar ingespeeld en als er dan wordt geïmproviseerd dan merk je dat niet eens, zo natuurlijk en professioneel klinkt het allemaal. Temeer omdat het een prachtige dag is in april met zomerse temperaturen, heeft het publiek wel zin in deze warme en aanstekelijke muziek. Met op sax Edward Capel, op percussie Kenrick Gunther, op keyboards Bart van Dongen, Laurence Bilger op dwarsfluit, John Maasakkers op drums en Jan Vanderlest op bass.

Deze slideshow vereist JavaScript.

KLANKGAT: Vertel eens wat over dat nieuwe album waar je het tijdens het optreden over had?
Edward Capel: Eind vorig jaar stopten de gitarist en de Ethiopische muzikant die mesenko [een enkelsnarige gebogen luit, red.] speelt. Wij gingen op zoek naar nieuwe muzikanten en ik heb een jongen uit Eritrea gevonden die op een krar speelt. Met hem zijn we nu een heel nieuw repertoire aan het opbouwen en zijn we met Eddy & the Ethiopians een repertoire aan het spelen, geïnspireerd op Eritrese muziek. De band vindt het belangrijk om Westerse en niet-Westerse instrumenten met elkaar te combineren.

En dat nieuw repertoire komt dan op dat nieuwe album?
In januari hadden we het openingsconcert van de gemeente Eindhoven in het Muziekcentrum en toen was het ook de eerste keer dat we speelden met Bereket, die Eritrese muzikant, en dat is zo goed bevallen dat we toen besloten door te gaan in deze nieuwe setting om een geheel nieuw repertoire te maken.
We spelen al twee jaar hetzelfde en dat is wel aan verversing toe. In januari zijn we er al mee bezig en ik ben van plan om vóór de zomer een demo in de studio te maken van het nieuwe werk en dan kijken we of we voor het eind van het jaar een nieuwe plaat of cd hebben.

Schrijf jij de meeste nummers?
Ja, ik componeer het meeste. Ik vraag aan Bereket wel eens wat omdat de sound duidelijk een inspiratie moet hebben uit Eritrea en Ethiopië. Ik informeer bij hem met vragen als ‘Wat voor beats gebruiken jullie’? Of vraag ik hem iets te zingen en op krar te spelen en dat op te nemen zodat ik dat kan arrangeren en de band het vervolgens kan spelen. Op het nieuwe album zal op ongeveer een derde van de nummers gezongen worden. Vandaag spelen we voor de eerste keer het nieuwe materiaal om te kijken hoe dat valt met publiek erbij. En het is een mooie gelegenheid om dat nieuw werk uit het repetitiehok te trekken. Het is goed om het live uit te proberen. Je moet jezelf toch eens voor de leeuwen gooien, nietwaar?

Soundcloud
Facebook

apr, 2018

Waaier aan muziekgenres Record Store Day 2018
Maestro’s Recordcafé ft. MOOON

MOOON

Deze band uit Aarle-Rixtel – pal boven Helmond – begint flink naam & faam te krijgen: een uitnodiging om op het Noorderslag festival in Groningen te spelen en op 19 april j.l. zat het trio in het voorprogramma van niemand minder dan Noel Gallagher in AFAS, Amsterdam. In 2017 bracht MOOON het album MOOON’S Brew uit dat zeer lovende kritieken kreeg.
Ondanks het tijdstip – de band begon om 11.00 uur – is er van vermoeidheid geen sprake. Integendeel, de band heeft er zin in en de fans ook. Op hun Facebook pagina afficheert de band zich als ‘garage/blues with a little taste of surf and psychedelics’. Daar is geen woord van gelogen.

De associaties met bands uit de jaren ’50, ’60 en ’70 schieten voorbij. De intro van het nummer Shark Zone van het album MOOON’S Brew bijvoorbeeld doet onmiddellijk denken aan de Amerikaanse instrumentele band The Ventures uit de fifties en het lange nummer Alcohol aan de psychedelische beginjaren van The Steve Miller Band. Verder hoor je in de andere nummers flarden van The Who, de onmiskenbaar grote invloed van The Beatles en citaten van The Ramones en Jonathan Richman in het nummer Where Money Goes.

MOOON Record Store Day — Tom de Jong, bass & vocals

Bassist Tom de Jong: “Wij zijn echt meer mid-sixties tot eind ’70. Q65, The Outsiders ook wel veel, The Kinks.”
De drie jonge muzikanten struinden veel door de platencollectie van hun ouders en voegden daar hun eigen inbreng aan toe.
Gitarist Timo van Lierop: “Mijn eigen inbreng is toch wel Rory Gallagher. Blues en zo dat vond onze pap niet zo vet, maar ik wel.”
Tom: “Ik begon garage en zo te ontdekken. De anderen vonden dat eerst niet kloppen maar ze zijn nu helemaal om.”
Drummer Gijs de Jong: “De San Francisco scene inspireert mij heel veel, Jefferson Airplane, Grateful Dead.”

Zomaar klakkeloos nabootsen van die bands uit lang vervlogen tijden zit niet in de aard van deze band en dat vindt zijn weerslag in het nieuwe album.
Tom/Timo/Gijs: “Met het tweede album willen we harmonieën met zang bereiken. Meer dan op de eerste plaat. Op de tweede plaat komen er ook nieuwe instrumenten bij zoals sitar en akoestische gitaren. Aankomende zondag gaan we in ieder geval onze nieuwe single opnemen.”

Geen release van MOOON op Record Store Day 2018 zelf maar eerder een post-release van een band met een veelbelovende toekomst.

okt, 2017

Jamsessions zijn muzikale ontmoetingen
Jamsessie locaties te over in Den Bosch

Jamsessions zijn muzikale ontmoetingen op zowel muzikaal als direct persoonlijk vlak. Den Bosch kent inmiddels al een behoorlijk aantal van zulke plekken.

Muzikale ontmoetingsplekken
Platenzaak Maestro’s Recordcafé stelt sinds zaterdag 14 oktober ook zijn ruimte beschikbaar als ontmoetingsplek voor musici die met elkaar willen spelen. Daarmee wordt het aantal plekken in Den Bosch om met elkaar te musiceren verder uitgebouwd: Van Aken Werkwarenhuis (Sam Jessies), Muziekcafé Lohengrin, World Skate Center (WSC) en nu dus ook Maestro’s Recordcafé.

Dan is er de Bossche Jazzsessie die elke maand op een vrijdagavond in het café van de concertzaal (v/h De Toonzaal) wordt gehouden. Bij Jazzwerkplaats is de de workshop ‘Playground’ in het leven geroepen. Dat heeft als doel jonge muzikanten van 10 tot ongeveer 12/13 jaar die graag willen leren samenspelen in een echte band. Het is geen jamsessie in de strikte zin van het woord, maar het samenspelen staat net als bij een jamsessie voorop.

Jamsessions zijn muzikale ontmoetingen — Jamsessie in Maestro’s Recordcafé

In Rosmalen kunnen jongeren in het Jongerencentrum Number One bijna iedere zondag met elkaar jammen of chillen. Music Meeting Point is een wekelijks terugkerende activiteit bij Number One. Bij dit centrum maakt het niet uit of je alleen komt of met een complete band en wordt de bovenstaande definitie van jamsessies volledig gedekt.

‘Meezingen of alleen luisteren, alle jongeren zijn welkom. Wie weet ontstaat er door het jammen wel een nieuwe bandje? Dan heeft Music Meeting Point zijn doel bereikt, namelijk: Jongeren verder helpen hun muzikale talenten te ontwikkelen en vergroten’. [quote: jcnumberone.nl]

Sfeer en crossovers
Elke locatie kent een andere sfeer die bepaald wordt door de leeftijd van de ‘doelgroep’. In Lohengrin en bij van Van Aken is de leeftijd zo rond de 30 jaar, terwijl bij WSC en Music Meeting Point het hoofdzakelijk jongeren zijn net zoals Playground bij Jazzwerkplaats.

Het is wensdenken maar het zou zomaar kunnen dat uit deze jamsessies nieuwe muziekstromingen voortkomen. Een crossover van hip hop met – pak eens beet – heavy metal of nog gekker: reggae met metal.
En waarom ook niet? Er zijn wel vreemdere dingen gebeurd op deze wereld. Per slot van rekening is er één bindende factor: de liefde voor muziek. Muziek als een scheikundig laboratorium waarbij het mengen volledig vrij wordt gelaten. Voorwaarde is een open mind en niet veilig blijven zitten op je eiland. Maak een brug, een crossover, een eilandenrijk.

De foto’s zijn gemaakt in Maestro’s Recordcafé waar zaterdag 14 oktober de eerste jamsessie van start ging.

mei, 2017

Instant Matter sferische pop om bij weg te dromen
Interview met Lonneke Dort, Peter van Oudheusden en Erik Dera van Instant Matter

Instant Matter, een nieuwe Bossche band verzorgde zondag 7 mei een optreden in Maestro’s Recordcafé. Elk weekend vinden in die platenzaak met horeca zogenaamde In Store Optredens plaats. Met twee sets tussen 14:00 en 17:00 probeerden ze het publiek mee te krijgen met hun sferische indiepop.

Instant Matter begon in december 2016 en bestaat uit zangeres Lonneke Dort, gitarist Vic Van den Heuvel, bassist Peter van Oudheusden en drummer Erik Dera. Begin 2017 werden ze tweede bij de Bossche Band Battle en ze hebben al twee singles en een videoclip op naam.

Na het optreden was er tijd voor een biertje en natuurlijk ook voor een interview met Instant Matter. Eerst alleen met Lonneke, maar later werden ook Peter en Erik erbij gehaald.

KLANKGAT: Aller eerst, is er iets waar je ontevreden over bent, iets dat niet goed ging dit optreden?
Lonneke Dort: Uhm… Nee! Nee helemaal niet, het was een leuk optreden. Een hele mooie locatie ook.

Hoelang zijn jullie als band bij elkaar?
We kwamen in 2016 bij elkaar om twee nummers te schrijven en op te nemen. Maar dat was echt bedoeld als een soort los project. Pas vanaf december 2016 zijn we als band begonnen. Toen traden we ook voor het eerst op.

Hoe kennen jullie elkaar en hoe zijn jullie bij elkaar gekomen?
Peter van Oudheusden: Erik en ik kenden elkaar al, omdat we al eerder samen in een band hebben gespeeld. We zochten een zangeres maar wisten zo gauw niemand, terwijl ik Lonneke ook al kende. Op een gegeven moment zaten we op de bank en hadden we het erover, en iemand zei: ‘Oh, maar jij zingt toch ook?’ Waarom we daar niet eerder aan hadden gedacht weten we niet, maar toen werd Lonneke dus de nieuwe zangeres.

In welk genre plaatsten jullie je muziek?
Bolvormige pop! We noemen het zelf meestal sferische pop, maar we kwamen er achter dat sferisch eigenlijk helemaal geen woord is. Het zou hetzelfde betekenen als bolvormig, maar de muziek van Instant Matter is natuurlijk helemaal niet bolvormig. Het is ook een beetje alternatief met indie invloeden. Muziek om lekker in weg te dromen in ieder geval.

Hoe schrijven jullie nummers?
Peter komt meestal met een idee of een tekst, en als het meezit ook al een structuur voor een nummer. Dit neemt hij thuis op en met z’n allen wordt er gekeken waar het heen gaat. Dat proces verloopt heel organisch en fijn. Iedereen denkt na over zijn eigen partijen, maar zeker ook over die van anderen.

Komt het dan ook weleens voor dat iemand iets helemaal niks vindt?
Ja! Ja zeker. Je kan niet alles dat iemand doet goed vinden, en dat moet je natuurlijk ook gewoon kunnen zeggen. Anders zou er iets mis zijn met de samenwerking.

Jullie hebben nu twee singles uitgebracht. Wordt er ook naar een debuutalbum toegewerkt of is dat nog ver weg?
We hebben nu acht eigen nummers, en het lijkt ons natuurlijk vet om daar een album van de maken, ja.

Bij een van jullie twee singles hebben jullie een videoclip gemaakt, hoe was dat?
Lonneke: Koud! Heel koud. Het was in de winter en ik moest heel lang in het water staan. Uiteindelijk is dat bijna niet te zien in de clip, dus het was niet eens echt nodig.

Wat zijn verder doelen die jullie als band hebben?
Onze doelen? Ja… Ik denk dat we vooral mensen willen betrekken en willen laten horen wat we doen. En ook gewoon lekker spelen, en daarmee stappen zetten.

apr, 2017

Holymen zijn ongrijpbaar in sound en daarom o zo spannend
Interview met zanger en gitarist Moor Verbrugh

De muziek van Holymen is ongrijpbaar. Zanger/gitarist Moor Verbrugh wil dat graag zo houden. Dat vindt hij het spannendste. “Holymen hoeft er eigenlijk helemaal geen moeite voor te doen. Het gaat als vanzelf,” zei Verbrugh na afloop van hun optreden. KLANKGAT sprak hem in Maestro’s Recordcafé op Record Store Day 2017.

Holymen

Holymen komen uit Amsterdam en wonnen de Bossche Band Battle 2016. Zanger/gitarist Moor licht toe wat de band zoal heeft gedaan en gaat doen na het winnen van die prijs in december 2016.

KLANKGAT: Holymen heeft de Bossche Band Battle 2016 gewonnen. Wat is er daarna gebeurd. Zijn er nieuwe ontwikkelingen?
Moor Verbrugh: Nou ja, dat [het winnen van de Bossche Band Battle-red.] heeft een aantal dingen teweeggebracht. We zijn daarna met Luuk Bergervoet van Studio Cube* de studio ingegaan en hebben een nieuw nummer opgenomen. Dat was heel leuk.

Is dat nummer al uitgebracht?
Nee, nog niet. We hebben een paar nummers online. Maar pas na de zomer gaat er iets serieus komen. We hebben in twee studio’s een EP opgenomen. Dat is zo’n beetje waar we nu naar toe werken.

Is die EP ook in studio Cube opgenomen?
Nee. In twee andere studio’s waaronder HAL5 Studio.

Komen er nieuwe nummers op die EP?
Ja, ja. Die nummers ontwikkel ik wel altijd door. Ook nadat ze al zijn opgenomen. We hadden die nummers al een tijdje en inmiddels zijn we door aan het schrijven.

Holymen zijn ongrijpbaar in sound en daarom o zo spannend — Holymen World Record Store Day 2017

Komt die EP ook uit op vinyl?
Of de EP ooit op vinyl uitkomt, is de vraag. Wij zijn maar arme sloebers. Misschien als iemand er brood inziet en wil investeren. Er komen in ieder geval veel optredens zoals het Mañana Mañana festival, het Over De Top festival, in de Sugarfactory in Amsterdam binnenkort en nog een paar.

De sound van Holymen is ongrijpbaar, mysterieus bijna. Ik kan het niet echt benoemen. Kan jij het omschrijven?
Weet ik niet, eigenlijk. Wat jij net zeg, hoe je het net omschreef. Verder kom ik meestal ook niet.

Jullie willen graag ongrijpbaar zijn.
Ja, dat vind ik persoonlijk het spannendste**. Dat vind ik leuk. Het is niet eens dat we daar moeite voor hoeven te doen.

Ben jij diegene die de meeste nummers voor Holymen schrijft?
Nee, eigenlijk niet. Vroeger was dat vaak zo, maar sinds we in deze formatie spelen – dat is nu zo’n twee jaar – komt bijna niemand meer aan met een af nummer. Dat is best grappig.

En het gaat niet zo van jij doet dit en jij doet dat. Zo gaat het nooit. Het is vaak dat een van ons met een allereerst geluidje komt en dan schrijven wij daar om heen.

Jullie spelen met een zessnarige basgitaar. Dat zie je niet vaak.
De bassist gaat helemaal los met allemaal hele gekke octaven naar beneden en onder, een weinig traditionele vorm van basspelen.

En dat maakt misschien dat ongrijpbare.
Ja, ik denk dat dat belangrijk is voor ons geluid.

Holymen bestaat uit:
Moor Verbrugh (zang/gitaar)
Sean Gascoigne (drums)
Paul Korver (bas)

Studio Cube organiseerde in 2016 de Bossche Band Battle. Winnaar Holymen kreeg een demopakket aangeboden bij Studio Cube t.w.v. € 400,00 en advies op het terrein van marketingstrategieën.
** Luister zelf naar die ongrijpbare sound van Holymen op Youtube.

feb, 2017

Zangeres Zoë Sluis wil vooral Zoë Sluis blijven
Ik hoef niet beroemd, bekend en groots te worden

Singer songwriter Zoë Sluis wil vooral zichzelf blijven. Ik hoef niet beroemd, bekend en groots te worden, zei deze jonge zangeres uit Den Bosch. Zij laat zich niet snel gek maken. De negentienjarige Zoë Sluis trad zaterdagmiddag 4 februari op in Maestro’s Recordcafé bij de zogenaamde Instore Optredens.

Zoë Sluis

‘Je kunt me singer songwriter noemen, alleen schrijf ik nog niet mijn eigen nummers. Ik cover heel veel nummers en die krijgen al snel een lieflijk randje, maar ik probeer wel van alle kanten muziek te coveren. Er zit best wel een mix in. Ik speel dadelijk bijvoorbeeld een nummer van Eminem. Maar omdat ík het zing, met een gitaar, wordt het al snel een zachtere versie van.’

Aan het woord is Zoë Sluis uit Den Bosch die zaterdagmiddag 4 februari een optreden had bij Maestro’s Recordcafé. Zoë is geboren in Zaltbommel maar woont vanaf haar achtste in Den Bosch. Ze geeft duidelijk aan hoe zij zichzelf ziet in de muziekwereld.

KLANKGAT: Hoe zie jij je carrière tegemoet?
Zoë Sluis: Ik hoef niet beroemd, bekend en groots te worden. Maar ik wil dit soort dingen [spelen in kleine podia, red.] gewoon heel veel doen. Ik studeer ook niet in de muziek. Ik doe een foto- en filmopleiding. Maar veel van mijn vrije tijd gaat toch ook wel in de muziek zitten.

Mits het het niet uit de hand gaat lopen en je alsnog succesvol wordt?
(lacht) Het is niet zo dat ik het tegen zou gaan, maar het is niet mijn doel dat ik ernaar toewerk om groots of bekend te worden. Ik wil gewoon Zoë Sluis blijven.

Zoë heeft dan ook geen producent of management achter zich. Zij is wel crew member bij Studi073.

Wat doe je bij Studi073?
Vanuit daar heb ik heel veel mensen ontmoet en mogelijkheden gekregen om op heel verschillende en kleine plekjes te spelen. Daardoor krijg ik toch een klein beetje een naam in Den Bosch. De muziekwereld in Den Bosch is helemaal niet zo groot eigenlijk en voor je het weet rol je ergens in.

In Den Bosch willen veel café’s live muziek verzorgen. Het zijn goede tijden voor singer songwriters.
Ik heb zelf nog niet zoveel in café’s en winkels gespeeld. Dus vooral bij Studio073, kleine evenementen of het Winterparadijs. En dus nu hier bij Recordcafé.

Zoë Sluis zong covers van onder meer Tom Waits, Eminem, Hudson Taylor, George Ezra, Cold War Kids en The Police. Zonder meer een mix van uiteenlopende muziekgenres die door deze talentvolle en jonge zangeres warm en gevoelig werden gecoverd.

jan, 2017

Navarone unplugged in Maestro’s Recordcafé
Dark Americana klinkt draadloos dreigender dan elektrisch

De rockband Navarone speelde unplugged nummers van het album Oscillation in platenzaak Maestro’s Recordcafé op zaterdag 28 januari. De band trad op voor een enthousiast Bosch publiek.

Navarone unplugged

Navarone begon met Snake, het eerste nummer van de plaat Oscillation en het was al gelijk raak. Volgens drummer Bram Versteeg is Snake echt een ‘hardrock nummer met attitude’.

KLANKGAT: Ik vind het nummer unplugged veel spannender dan de elektrische versie.
Bram Versteeg: Dat kan, iedereen kan zo zijn voorkeur hebben. We hebben vanochtend gerepeteerd op sommige nummers om te kijken hoe ze akoestisch klinken en ze wat aangepast. Snake kreeg op deze manier een extra dreigende lading en zou goed passen in een thriller-serie zoals True Detective. Als ik het dan mag plaatsen zou ik het Dark Americana willen noemen.

De band vervolgde na dit sterke openingsnummer met de andere nummers van het nieuwe album zoals Don’t Belong, Soon I’ll Be Home en Showtime. Ik zag sommige mensen meezingen. Dat zag ook zanger Merijn van Haren die daar een opmerking over maakte. ” Ik zie mensen meezingen. Dat vind ik knap want de plaat is pas tien dagen uit.”

De frontman van de band kreeg het publiek goed mee bij de wat meer toegankelijke nummers door de mensen mee te laten zingen. De band zat goed in zijn vel en had er duidelijk zin in. Door die goede zin en het enthousiaste publiek speelde de band veel langer dan gepland. Het optreden zou hooguit een half uur duren maar dat werd met meer dan een uur overschreden.

2017 kan wel eens het jaar van dé grote doorbraak voor de band worden, schreef 3voor12 in haar recensie over het optreden van Navarone op 20 januari in Doornroosje, Nijmegen. Dat zou zomaar kunnen. Het nieuwe album heeft hit potentie genoeg.

Benaderbaar Navarone
Mocht die doorbraak er inderdaad komen en Navarone bekend ja zelfs beroemd wordt, dan zijn optredens zoals afgelopen zaterdagmiddag in Den Bosch op zo’n kleine locatie verleden tijd. Toch wil de band benaderbaar blijven, zei Bram Versteeg.

Blijft Navarone in de toekomst nog zo benaderbaar?
Je moet elke situatie inschatten. Als er duizenden mensen op je afkomen dan kan je niet iedereen te woord staan. Wij vinden dit soort optredens zoals hier in deze platenzaak erg leuk om te doen. Laatst hadden wij een signeersessie van onze nieuwe plaat. Daar kwamen veel mensen op af. Dan kan je echt niet iedereen te woord staan.

Navarone schakelde voor het maken van Oscillation producent Joost van den Broek in, in een vaste studioruimte van Sandlane Recording Facilties in Rijen, N-B. Dat had de band nog nooit gedaan. De opnames begonnen in de zomer van 2016 met maandenlang spelen, opnemen en editen. Eigenlijk zou Oscillation op 22 oktober 2016 uitgebracht worden maar dat werd verzet naar 20 januari 2017. De reden was een nieuw platenlabel (Rodeostar) en een nieuw management.

Leden Navarone:
Merijn van Haren (zang),
Kees Lewiszong (gitaar),
Roman Huijbreghs (gitaar),
Bram Versteeg (bas),
Robin Assen (drums)

dec, 2016

Michael Dotson Chicago blues in Maestro’s Record café
Dutch Tour 2016 van een bluesgigant

Gitarist Michael Dotson (59) speelde onvervalste Chicago blues in Maestro’s Recordcafé. De platenzaak in de Hinthamerstraat liep zondagmiddag 11 december vol liefhebbers van deze blues genre. Michael Dotson is op dit moment op tournee. Het is zeker 4 jaar geleden dat hij in Nederland is geweest. Als een soort intro zei hij voordat hij ging spelen: “I love Northern Europe.”

Wie is Michael Dotson

Dotson geldt als een van de meest authentieke Chicagoblues gitaristen van zijn generatie. En dat was zondagmiddag in het Recordcafé goed te horen. Begeleid door een drummer speelde deze begenadigde gitarist de ene na de andere song.

Zijn ietwat rauwe stem past natuurlijk naadloos op dit blues genre. Door de pers van de vakbladen en de nationale en internationale radio wordt Dotson geprezen om zijn eenvoud en het fabelachtige gitaarspel.

Zijn riffs roepen allerlei soorten beelden op zoals lange treinen die door de vlaktes van Noord-Amerika rijden. Dotson zelf sprak over evaporated blues. Wat hij daarmee bedoelde werd niet echt duidelijk. Maar wat maakt het uit? Het was gewoon fijne, rauwe muziek. Recht naar je hart.

Van side- naar sologitarist
Michael Dotson speelde jaren als sidegitarist in de Chicago bluesscene. Zes jaar lang was hij gitarist bij Magic Slim & the Teardrops. Dotson won met deze formatie de vooraanstaande WC Handy Award in 2003. Hij toerde jarenlang met Magic Slim door Zuid- en Noord-Amerika.

Daarnaast toerde hij met diverse andere artiesten door onder meer Japan, Spanje, Duitsland, België en Nederland. Na deze tour sloot hij zich aan bij Mississippi Heat, een van de langstlopende Chicago Bluesbands.

Dutch Tour
En nu is Michael Dotson weer beschikbaar voor alle blues podia en festivals in Nederland en België voor een solo of bandshow zoals in het Recordcafé in Den Bosch. De platenzaak stond vol liefhebbers van de Chicagoblues en met name van deze bluesgitarist. Zijn lange hypnotiserende solo’s en felle riffs dompelen je in het warm bad van de blues. Het was alsof je in een lange goederentrein zat die dagenlang door de eindeloze vlaktes van Noord-Amerika trok.