Een paar dagen na haar 29e verjaardag staat Joyce Deijnen met haar band Camilla Blue voor de tweede maal op het podium van Blue Room Sessions. De eerste keer was in september ’21. Joyce (tweede geboortenaam Camilla – en Blue omdat ze dat ook een beetje was) is het multitalent dat alle nummers grotendeels zelf schrijft.
Net als vorige keer kan ze niet wachten om te beginnen. “Ik móet gaan make-uppen”, zegt ze meermaals, waarna ze de kleedkamer induikt. Ik zie niet veel verschil als ze eruit komt. Ze tuit haar lippen “kijk dan… lippenstift”.
Camilla Blue

Ik schreef in ’21 al uitgebreid over haar vele talenten als schilder, grafische vormgever, website bouwer, creatieveling, maar vooral toch over haar geweldige zangtalent, zichzelf afwisselend begeleidend op piano en gitaar, Tot nu waren het veelal ballads maar op haar derde album belooft ze wat vaker te switchen naar wat meer up-tempo nummers.

Na het analoog opgenomen album Blue uit 2018 en het meer experimentele Yellow wordt Green het volgende kleurrijke project. Vanavond spelen ze al een enkel nummer van dit nieuwe album.
Camilla Blue staat voor een professionele groep muzikanten, maar het is vooral ook een hechte vriendengroep. De nu tienjarige band bestaat verder uit haar vertrouwde gitarist, Coos van de Klundert, vaardig spelend op elke song. Daan van der Vorst kwam wat later in de band en drumt uitstekend en vaak ingetogen.
Shaquille Pentury, ook later toegetreden, begeleidt prima op basgitaar. Levensgezel Melchior Huurdeman die onlangs door Joyce ten huwelijk is gevraagd en ook nog ‘ja’ zei, hanteert naast de keyboards ook een airboard melodica.
Voor het eerste nummer Soul Searching begeeft Joyce zich achter haar piano gevolgd door Fire In The House en het vlotte Talk About It. Na een mooie intro op gitaar valt bij Mmm Mmm ook de airboard melodica van de altijd verdekt opgesteld staande Huurdeman op.

Dan spelen ze een van de nieuwe songs van het album Green, Whereever The Wind Blows, met Coos weergaloos op de Fender net als op Quiet In My Head.
Een bijna klassieke piano-intro op het fraaie Unique. Special Kind Of Stupid, het nummer waarmee ik haar voor het eerst zag op TV, blijft prachtig met dat nostalgische vleugje Cuby aan het begin. Ook nu weer.
Tweede set
Haar allereerste nummer Kisses From Your Daughter heeft ze lang niet gespeeld. Haar pianospel heeft er niet onder geleden. Prachtig, net als het daaropvolgende Don’t Turn On The Lights.

De band maakt gebruik van toepasselijke geluidsfragmenten onder andere tijdens Center Of A Blackstar en Iced Up. Het laatste nummer City Light komt op het nieuwe album.
Zoals altijd vraag ik mij na afloop van elk van hun concerten, en ik heb er al heel wat gezien, af waarom deze authentieke zangeres niet al lang is doorgedrongen tot de hogere regionen van de muziekindustrie.
Setlist Camilla Blue: Soul Searching, Fire In The House, Talk About it, Mmm Mmm, Wherever The Wind Blows, Quiet In My Head, Unique, Special Kind Of Stupid, When I Get Home. Tweede set: Loose Sand, Umbrella, Time For New Memories, Kisses From Your Daughter, Don’t Turn On The Lights, Center Of A Blackstar, Iced Up, Hullabaloo, City Lights.
Tekst Recensie: Wies Luijtelaar
Fotografie: Wies Luijtelaar | Monique Nuijten