John Scofield (Dayton, Ohio, 1951) wisselt op zijn gitaar net zo vlot van stijl als een kameleon van kleur. Hij draait daar zijn hand niet voor om. Dezelfde vingers die avant-garde jazz spelen, gaan net zo vlot over de snaren bij een honkytonk nummer. Onnavolgbaar en eigenlijk alleen weggelegd als je in de Verenigde Staten bent geboren. Het zit dan gewoon in je. Zaterdagavond 19 mei kwam jazz-minnend Nederland aan zijn trekken.
Jazz in Duketown strikt weer een grote naam
Het is de organisatie van Jazz in Duketown in 2018 wederom gelukt om een grote jazzcoryfee binnen te halen. Vorig jaar de legendarische gitarist Al Di Meola en nu de net zo befaamde John Scofield. Scofield werkte onder meer met drummer Billy Cobham die een paar edities geleden ook op dit openlucht festival aantrad. De lijst met namen met wie Scofield allemaal speelde, is zonder meer duizelingwekkend te noemen: Charles Mingus, Herbie Hancock, Chick Corea, Joe Henderson, Pat Metheny, Gerry Mulligan, McCoy Tyner, Jim Hall en Chet Baker. Daarnaast was hij drie jaar de vaste gitarist van Miles Davis geweest. In zijn kielzog staan deze jazzgiganten als schimmen – velen zijn niet meer onder ons – ook op het grote podium op de Markt.
Lange nummers
De presentators van Jazz in Duketown loofden de grote opkomst voor John Scofield en hielden het gelukkig erg kort. Het enige wat bleef hangen was dat Scofield veel zou gaan spelen van zijn laatste album Country for Old Men. ‘Sommige covers op dat album zullen u wel bekend in de oren klinken’ waarna de Amerikaan werd uitgenodigd om aan te treden.
John Scofield komt als eerste op, gevolgd door Gerald Clayton (piano, Hammond), Bill Stewart(drums) en Vicente Archer (contrabas). Scofield verwelkomt het publiek en stelt zijn begeleiders voor. De rijzige grijsaard herhaalt dat veel zal worden gespeeld uit het laatste album.
Het openingsnummer is een mengelmoes van stijlen. Jazz, blues en country vloeien moeiteloos in elkaar op. Voor de Hammond orgel is een solo vrijgemaakt en je ziet Scofield zichtbaar genieten van het spel van Gerald Clayton. Het is een erg lang nummer dat daarmee de toon zet van dit anderhalf uur durend concert. In totaal worden slechts zes nummers gespeeld. Zelfs een cover van I Am So Lonesome I Could Cry van countryzanger Hank Williams moet er aan geloven en wordt flink uitgesponnen.
Het publiek luistert zeer geconcentreerd en applaudisseert met gepast volume na een gitaarsolo van de meester en wat uitbundiger met gefluit na solo’s van zijn begeleiders. Het toont het grote respect dat de mensen hebben voor deze man die zo’n grote rol speelt in de hedendaagse jazz. Scofield heerst over zijn podium en kijkt zijn publiek recht in het gezicht met een stalen uitdrukking in zijn ogen. Het is bijna intimiderend die blik, maar als hij een klein kind in het publiek ontwaart dat danst, moedigt hij het aan door breed te lachen.
Scofields tourmanager meldt dat John zich niet zo lekker voelt en daarom afziet van een persinterview na afloop van het concert. Dat is niet te merken aan zijn gitaarspel dat vooral in de prachtige ballad I’m Sleeping In een grote hoogte bereikt als hij een lange solo inzet. Het is echt een weergaloze lullabye. Ook de wat kille wind die over de Markt waait, heeft nagenoeg geen invloed op zijn spel. Scofield maakt tussen de nummers door graag een praatje en vertelt dat hij vaak in Europa toert en noemt Nederland (The Netherlands) met name. Hij vindt Jazz in Duketown een geweldig event, maar vermijdt wijselijk om de naam van de stad te noemen want onuitsprekelijk voor een Amerikaanse tong.
Het optreden eindigt met New Walzo dat ook op het laatste album staat. De voltallige band staat op en neemt het lange applaus in ontvangst. Scofield stelt hen nog een keer één voor één voor en weg is hij. Er zit geen toegift bij want dat laat het strakke schema van Jazz in Duketown ook niet toe. In een mum van tijd is de mensenmassa opgelost, maar aan de gezichten is te zien dat mensen genoten hebben van dit concert. Of zoals de presentator al zei aan het begin: “Het zal moeilijk worden om dit te overtreffen.”