Op Paaspopzaterdag schijnt de zon al iets meer dan vrijdag en ook de modder droogt langzaam op. Bovendien belooft het een mooie muzikale dag te worden. Alle ingrediënten zijn aanwezig in ieder geval. België is goed vertegenwoordigd op deze dag, met Warhaus, dEUS, Fleddy Melculy en natuurlijk ook Coely, al zou je ook kunnen geloven dat ze uit de Verenigde Staten zou komen, deze rijzende r&b en hip hop artiest.
Ook ben ik benieuwd hoe Joost het ervan af brengt in die gigantische tent, al heeft ie uiteraard wel Pinkpop ervaring. De rebelse Hang Youth mag op herhaling in de Jack Daniels tent en ik ben heel benieuwd naar Nova Twins, waar ik goede verhalen over lees. We gaan het meemaken. Paaspopzaterdag in vogelvlucht.
Paaspopzaterdag
Warhaus
De zanger van Warhaus, Maarten Devoldere kun je herkennen van Balthazar, de Belgische band die zijn sporen inmiddels wel heeft verdiend in de muziekwereld. Met zijn donkere whisky stem en dromerige artpop klanken van de band, waan je je af en toe in een nachtclub uit lang vervlogen tijden.
Soms lijkt het onvermijdelijk een beetje op Balthazar, maar Warhaus neemt toch regelmatig een andere afslag, mede dankzij de verschillende instrumenten die de multi instrumentalist rechts op het podium bespeelt. Hij is voornamelijk toetsenist, maar we zien hem ook viool spelen en trombone, waardoor het soms weer richting jazz gaat. Het zijn sowieso alle vijf topmuzikanten.
De lichten worden op den duur gedimd en Maarten neemt dan een grote spot ter handen en zet daarmee één voor één zijn bandleden in de spotlights. Indrukwekkend optreden van deze zeer muzikale band. Jammer dat niet iedereen in de grote Phoenix tent dat op waarde kan schatten en liever er doorheen loopt te ouwehoeren.
Coely
Dan is het tijd voor weer een Belgische act, de r&b en hip hop van Coely. Lees het complete verslag hier.
dEUS
Over dEUS kunnen we kort zijn. Dat is gewoon goed. Al lijkt het wel of ze nu nog meer spelvreugde laten zien dan de afgelopen jaren. Mauro Pawlowski is terug als vaste gitarist en er is sinds tijden weer een nieuwe, goede plaat. Dat zijn al twee goede redenen, lijkt me.
Van die nieuwe plaat horen we onder andere het melancholische 1989, het jaar dat zanger Tom Barman de muziek in rolde. Quatre Mains, een bijzonder Frans nummer van het laatste album, dat alweer meer dan tien jaar oud is, staat ook op de setlist, al is de reactie van het publiek hierop een beetje lauwtjes. Die wachten natuurlijk op de wat bekendere hits. En die krijgen ze ook.
De verwachte afsluiter is natuurlijk Suds &Soda met die prachtig hysterische vioolklanken en dat nummer verveelt me nooit. En de band ook niet, zo lijkt het, want ook al is dat nummer bijna dertig jaar oud, het wordt nog steeds vol overgave gespeeld.
Joost
Voordat ik naar de volgende Belgische act, Fleddy Melculy, ga kijken, neem ik nog een klein kijkje in de grote Apollo tent, waar Joost al is begonnen. Wat me opvalt is dat dit podium wel heel groot is voor Joost Klein. Hij wordt begeleid door een gitarist en een man achter de knoppen die de beats verzorgt.
Joost loopt heen en weer over dat grote podium en de lichtshow is niet heel spannend, daardoor voelt het alsof je toch iets mist. Al lijken de jonge mensen vooraan bij het podium zich goed te vermaken, zoals op het grote scherm is te zien. Dat is mooi, want Joost heeft wel die gunfactor. En dat is niet omdat ie in zijn jeugd is gepest, zoals hij zelf vertelt op het podium, maar omdat ie wel degelijk hele aanstekelijke liedjes heeft gemaakt. Albino bijvoorbeeld. En als die dan is geweest, kan ik tevreden de Apollo verlaten.
Fleddy Melculy
Het ingestudeerde en onvermijdelijke grapje kan niet uitblijven natuurlijk. “We zijn geen foute Chinese Queen coverband, maar we zijn een hardcore metalband uit België ”, zegt zanger Jeroen Camerlynck van Fleddy Melculy. En er wordt ook in het Vlaams gezongen. Als je probeert niet naar de teksten probeert te luisteren klinkt het soms echt als brute metal muziek.
Niks mis met die band met strakke muzikanten en ze geven ook een vette show. Al vraag ik me af of er niet wat minder vaak van die lollige teksten bij zouden kunnen. In het nummer Niks zingen ze letterlijk: “Over wat gaat deze song? Deze song gaat over niks!” Maar het publiek vermaakt zich prima en maakt zich op voor de volgende wall of death.
Nova Twins
Het absolute hoogtepunt van deze Paaspop editie is Nova Twins in de Jack Daniels tent. Ook hier leek even tijdens de show een wall of death te ontstaan, maar zangeres Amy vraagt het publiek ruimte te maken, zodat ze met zijn tweeën, die fantastische bassist en zij, tussen het publiek het nummer verder kunnen spelen. Waanzinnig goede show! Een uitgebreid verslag is hier te lezen.
Hang Youth
De bedoeling was dat ik nu nog iets over Goldband zou schrijven, maar er zijn meer mensen die deze mannen willen zien. Zoveel zelfs dat een kwartier voor aanvang de ingang van de Apollo tent al is afgesloten. Balen natuurlijk, maar dan maar nog even kijken bij Hang Youth.
Ze hebben een bekend recept inmiddels met ultrakorte punkliedjes van soms nog geen minuut. Zo bekend zelfs dat de inmiddels niet meer zo nuchtere aanwezigen lekker mee aan het lallen zijn. Ook Je Haat Geen Maandag, Je Haat Kapitalisme, een wat bekender nummer van het album Het K-woord kent iedereen, zo te horen. Het K-woord, kanker wel te verstaan, staat voluit geschreven op een groot spandoek achter de drummer.
De anarchistische rapper en punker Abel van Gijlswijk vindt kanker gewoon een lekker woord om mee te vloeken, maar hij begrijpt ook wel dat er mensen zijn die daar aanstoot aan nemen. Het is zelfs een onderwerp geweest waarmee hij in het theater stond. In de Verkadefabriek in Den Bosch onder andere.
Het was een mooie Paaspopzaterdag met enkele bijzondere muzikale verrassingen. Dat belooft wat voor de laatste dag.
Coverfoto: Warhaus – ©Tom Doms
