On The House

Bakkes, Deposit en RagePyre zijn On The House

Hardcorepunk vaste hap op de vrijdagavonden

In deze tijden van pakjes, boompjes en muzieklijstjes is het tof dat Willem Twee poppodium een On The House avond programmeert met louter hardcore. Drie bands staan vrijdag 7 december op het programma, waarvan Bakkes het spits mocht afbijten.

Bakkes

On The House
Bakkes

Het startschot van On The House wordt gegeven met de partypoppers van een groep vrienden en fans die vanuit Tilburg met Bakkes zijn mee gekomen. Van dik hout zaagt men Bakkes met goeie recht toe recht aan hardcore. Vergezeld van een dikke knipoog (Bier Halen) en een boodschap (nie lullen maar doen) laten de dame en heren veel ervaring en plezier zien. Tilburg Hardcore leeft!

Bandleden
bas: Bianca van Iersel
drums: Serge Smolders
gitaar: Remco Geers
gitaar: David Naeyé
zang: Gijs Kramer

Deposit

On The House
Deposit

Na een wat rommelige soundcheck is Deposit aan de beurt. Vanaf tel 1 vertrekt de band met een bloedvaart en heeft de zanger het podium van de Kleine Zaal verlaten om in de pit z’n energie kwijt te kunnen. Naarmate deze On The House set vordert, wordt Deposit regelmatig geplaagd door technisch ongemak. Dat de zang daardoor niet altijd even helder te horen is, maakt deze jonge honden geen ene reet uit. Hun variant van hardcore lijkt wat invloeden van klassieke thrash te hebben en hun geluid komt wat over als Dirty Rotten Imbeciles (D.R.I.) ten tijde van Crossover.

Bandleden
Mark van Gelderen (zanger)
Martijn Lievense (gitaar)
Erik Jeroense (bass)
Dieter Kieft (drums)

RagePyre

Deze slideshow vereist JavaScript.

Aan RagePyre de eer om deze On The House avond af te sluiten. Het is mijn kleine persoonlijke mening dat trio’s strakker spelen dan bands die uit meer muzikanten bestaan, simpelweg omdat foutjes eerder opvallen. De verwachtingen zijn dan ook een tikje gespannen, toen RagePyre aftikt om te gaan. En het is waar, technisch valt er weinig op af te dingen. Een strak spelende drummer met creatieve ideeën, strakke gitaarpartijen en een strakke bassist.

Het beeld klopt, het geluid klopt. Hoe het dan komt dat ze de zaal niet meekrijgen? Dat is mij een raadsel. Misschien zijn het de songteksten – het herhalen van een songtitel als tekst spreekt niet echt tot de verbeelding. Wellicht dat mijn kwartje ten aanzien van RagePyre nog een keertje valt, deze avond heeft wat mij betreft een beter einde mogen krijgen. Volgende keer beter.
EP: Don’t Touch Me

Bandleden
Rollo Bartollo – Lead Vocals&Bass
Hans van Och – Drums&Vocals
Janoes van Hout – Guitar&Vocals


Willem Twee’s On the House staat voor Iedere vrijdagavond gratis entree in de Kleine Zaal van Willem Twee Poppodium. Programmeurs van On The House zijn Pascale Paanakker en Rob van der Ham aka Robbie Rebel.
Fotografie: Sandra Leijtens – Sandra Leijtens Photography

SKIPPABEAT

Thizzz is ska, rocksteadyreggaepunk ska van SKIPPABEAT

On The House heerlijke Bosche Bol avond

SKIPPABEAT is een negenkoppige ska band uit Baroniestad Breda die van elke optreden een feestje maakt. Met hun rocksteadyreggaepunkwhatever ska slaat elke zaal op hol. De band speelde eerder samen met sterk verwante bands zoals Bazzookas, Mark Foggo en Mela Vita. Deze zomer kwam hun eerste single uit: To The Moon And Back. SKIPPABEAT werd in 2016 gekozen  als publiekswinnaar tijdens het 30 x 20 Minuten Festival in Paradiso Amsterdam. Vrijdag 16 november te gast bij On The House in de Kleine Zaal van Willem Twee poppodium. Hun reactie op hun optreden in Den Bosch: “Wat was da een heerlijke Bosche Bol vanavond in de W2!!”

SKIPPABEAT

SKIPPABEAT
SKIPPABEAT

SKIPPABEAT is in de ska-scene niet meer weg te denken en in Breda is de band een begrip geworden. Dat gaat nu ook op voor Den Bosch want de band maakt het helemaal waar wat er over geschreven en verteld wordt. De Kleine Zaal is aan het begin van het optreden nog bescheiden gevuld maar alle aanwezigen staan driftig te skanken. Het tempo wordt flink aangehouden zelfs bij de wat rustigere rocksteady nummers. Ook een uitstapje naar salsa muziek wordt niet geschuwd als frontwoman en zangeres Bonny Mahonie ons meeneemt naar Isla Bonita, een lekker aanstekelijk nummer om de komende, koude winteravonden in Nederland even te vergeten.

SKIPPABEAT
De Kleine Zaal raakt vol

Intussen raakt de zaal steeds voller. Helaas is er iets mis met het geluid waardoor er geregeld een storende zoem door het zaaltje klinkt. Als programmeur Rob van der Ham binnenkomt, is het gelukkig snel gedaan met dat gezoem. De band trekt zich er trouwens weinig van aan en zorgt ervoor dat de stemming erin blijft. SKIPPABEAT is een echte feestband die zorgt dat je een goede avond hebt. Wat wel opvalt, is dat het publiek overwegend blank is, wel een paar ‘rude boys‘ op de dansvloer. Maar wat een heerlijk, ongecompliceerde avond is dit!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bandleden SKIPPABEAT
Bonny Mahonie– zang
Dirk Kleemans – bass
Sander Martinet – trompet
Hans Albers – drums
Renate de Jong – sax en toetsen
Mark Deenik – gitaar
Tim Schrijver – percussie
Max van Alphen – trompet
Marco Damen – trombone


15 december treedt SKIPPABEAT op in café De Haagse Poort in Breda samen met Kenny Weed. Reggae en ska.

A Girl Who Cried Wolf

The Girl Who Cried Wolf duistere diamant

Donkere en gevoelige indierock / triphop uit België

The Girl Who Cried Wolf speelt trip-rock gehuld in duisternis, muziek die zowel ademt als verstikt. Liederen gehuld in een hedendaagse melancholie. Dat is de ‘core target’ van The Girl Who Cried Wolf. De band komt uit Antwerpen/Mechelen (België). Vrijdag 2 november speelden deze multi-instrumentalisten On The House in Willem Twee poppodium.

The Girl Who Cried Wolf

Een dromerige indie avond staat vrijdagavond 2 november klaar. De Antwerpse band The Who Cried Wolf belooft een magische show te worden volgens Willem Twee. En dat blijkt dan ook zo te zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bandleden The Girl Who Cried Wolf
Heleen Destuyver: Vocals
Samir Boureghda: Guitar
Michael-John Joosen: Drums/Vocals
Sofie Sweygers: Cello/Keys
Casper Heijstee: Bass

The Girl Who Cried Wolf
Sofie Sweygers

De band schuwt het experiment niet en de meeste bandleden zijn multi-instrumentalist wat ook zorgt voor de nodige dynamiek op het podium. Duistere indierock, trip-rock en hypnotische doompop zijn zo een paar trefwoorden die te binnen schieten. De muziek kreeg door de jaren heen meer zwaarte, met invloeden van zeer uiteenlopende bands zoals Chelsea Wolfe, Portishead, Chelsea Wolfe, Wovenhand, Fever Ray, Swans, PJ Harvey.

De band is een ruwe diamant, die na wat polijstwerk heel mooi kan gaan schitteren. Dat is ook nu al goed te horen. De sound anno 2018 scheelt hemelsbreed van die uit pakweg 2014. Vol en volwassen, maar immer duister en uniek. De opkomst van deze avond in Den Bosch was goed, een lekker gevulde zaal met nog voldoende bewegingsruimte.

The Girl Who Cried Wolf
Michael-John Joosen

The Girl Who Cried Wolf is een vijfkoppige Belgische band met een voorliefde voor donkere, melancholische muziek. De sound wordt het beste omschreven als hypnotische doompop, trip-rock en duistere indie. Met A(R)MOR komt The Girl Who Cried Wolf naar buiten als tweede album, na een goed onthaald debuutalbum RUINS (2015), twee EP’s en enkele singles. De nieuwe single Running is net uit en de release datum van het nieuwe album is op 30 november.

The Girl Who Cried Wolf werkt sinds 2014 aan een ijzersterke live-reputatie met onder andere support shows voor Blonde Redhead, Lee Ranaldo (Sonic Youth), Emma Ruth Rundle en Esben And The Witch.

Support act werd verzorgd door Delusionals met Madelon Bruinhof, zang en keys en Danielle Bruinhof, zang en gitaar.

The girl Who Cried Wolf
Delusionals

Fotografie: Marcel Bruinshoofd