Songhoy Blues verwerkt de tragiek van de burgeroorlog in thuisland Mali in een opzwepende mix van woestijnblues en alternatieve rock. Op 11 december verscheen de clip van het nummer ‘Sahara’, met een gastbijdrage van Iggy Pop. We spraken zanger Aliou Touré backstage in Tivoli Vredenburg te Utrecht nadat ze daar optraden.
Songhoy Blues kent een heftigere ontstaansgeschiedenis dan de gemiddelde band. De vier leden van de band komen uit verschillende plekken in Mali, maar ze waren gedwongen te vluchten, zo vertelt Touré. “Jihadisten namen de macht over in het noorden en ze verboden alle culturele uitingen. Geen muziek, bars, clubs, voetbal en andere sporten. Dit was heel moeilijk voor mensen in Mali. Jonge mensen hadden het zwaar zonder muziek en sport. Daarom vertrokken veel mensen, zoals wij, naar het zuiden.”
In de Malinese hoofdstad Bamako ontmoetten de huidige bandleden elkaar en ze besloten samen te jammen. Dat sloeg aan bij bezoekers van hun jamsessies: “We dachten: jongens, misschien wordt dit wel iets. Dat is hoe Songhoy Blues is ontstaan. We begonnen teksten te schrijven en probeerden iets positiefs te maken van de slechte situatie waar we in zaten.”
Songhoy Blues probeert met muziek niet alleen zijn eigen situatie te verbeteren, ze hopen ook iets te kunnen betekenen voor andere Malinezen. Touré: “Muziek werd verbannen vanuit een religieus motief. Alles wat niet binnen de islamitische filosofie paste werd aangevallen. In Songhoy Blues zitten leden met verschillende religies en culturen en we komen uit verschillende plekken in Mali. Muziek brengt ons samen. We willen een voorbeeld zijn voor jonge mensen in Mali: verschillende achtergronden kunnen heel goed samengaan.”
Op de vraag of hij zelf religieus is geeft Touré geen eenduidig antwoord: “Ik geloof in iets spiritueels. Ik geloof in vrede. Ik geloof in liefde en geluk. Dat is een geloof dat iedereen heeft, of je nou christen, boeddhist, rastafari, moslim of wat dan ook bent. Daar zit geen verschil in.” Deze universele waarden vindt hij ook in muziek: het maakt mensen blij en brengt liefde en vrede. Daarom vindt hij het raar dat muziek en religie niet samen zouden gaan: “Ik zou heel graag willen vragen waarom muziek in het noorden verbannen werd, maar die kans heb ik nooit gekregen.”
Voordat het verboden werd speelde Malinese muziek een grote rol in het leven van de leden van Songhoy Blues. Gitarist Garba Touré (overigens geen familie van zanger Aliou Touré) is de zoon van een bandlid van Ali Farka Touré, die bekendstaat als de grootste muzikant uit Mali en de grondlegger van de Maliblues. De invloeden van deze Maliblues hoor je duidelijk terug in de muziek van Songhoy Blues, maar wel in een hele eigentijdse stijl. Aliou Touré: “Met de komst van internet is Mali geen jungle meer. We hebben ook Spotify, iTunes, Facebook, YouTube, alles. Dus we kunnen overal naar luisteren en dat mixen met de muziek waar we mee opgroeiden.” Hij noemt Jimi Hendrix, B.B. King, Eric Clapton, The Foo Fighters, Bob Marley en Kendrick Lamar als voorbeelden van inspirerende westerse artiesten.
Aliou TouréOp Songhoy Blues’ nieuwe album ‘Résistance’ blijft het niet alleen bij inspiratie, er staan samenwerkingen met de punklegende Iggy Pop en grimeartiest Elf Kid op. Alhoewel, samenwerking: de band heeft Iggy Pop nooit ontmoet. Het management van Songhoy Blues stelde voor om het nummer ‘Sahara’ naar Iggy Pop op te sturen zodat hij er vocalen voor op kon nemen. Tot Tourés verbazing deed hij dat: “We konden ons niet voorstellen dat hij er de tijd voor zou hebben. We hebben nog nooit met iemand als hij samengewerkt. Andersom heeft hij nog nooit met een jonge Afrikaanse band samengewerkt. We vonden het allebei geweldig.”
Interview: Jan Douwe Krist en Johan van Bommel
Foto via Facebook van Songhoy Blues
Screenshots: Songhoy Blues’ performance Songlines Music Awards winners’ concert op London’s Barbican, 3 oktober 2016
