Het album release van Synthetische Speeltuin is zoals elke release een feestelijk moment en dat je als artiest graag deelt met familie, vrienden en bekenden. De rapper Qube, de artiest in kwestie, ziet echter tot zijn genoegen ook onbekenden in het publiek. Deze release op zaterdagavond 24 juni in Willem Twee Poppodium is mogelijk gemaakt door Cityboost ‘s-Hertogenbosch.
Synthetische Speeltuin
Het belooft een complete avond te worden met voor- en midprogrammeringen. In het voorprogramma treden Jimmy Rockx, Isis van Geffen en Jasja Renne op, respectievelijk dichters en spoken word artiest. Alledrie afgezanten van Zinnig Zuiden.
Jammer genoeg lezen Jimmy en Isis voor vanaf een blad papier en een dichtbundel. Dat doet mijn inziens afbreuk aan welke performance dan ook. Jasja is als spoken word artiest wel op dreef. Zij doet haar act in het Engels en ondanks dat ik mijn best doe haar te volgen, raak ik het spoor van haar verhaal spoedig bijster.
Na een korte rook- en drankpauze is het podium van de Kleine Zaal voor rapper Mosea. En wat een lekkere performance geeft hij weg. Zijn donkere stem is gemaakt voor rap en hiphop. Hij is niet altijd goed verstaanbaar maar who cares? De beat maakt alles goed. Mosea is dé perfecte support act voor het hoofdprogramma, die van Qube aka Jasper van den Bovenkamp.
Na weer een korte break – de biertappen moeten nu eenmaal stromen – kondigt gastspreker Joost De Synthetische Speeltuin van Qube aan. De spanning wordt opgevoerd door een lange en spannende synthesizer intro van Michiel, de vaste begeleider van deze release avond. Qube opent met Wandel Naar Binnen, gevolgd door Ik Word Langzaam Wakker en Koningin van de Nacht.
De symbiose tussen Qube en Michiel getuigt van een gedegen voorbereiding, ze zijn goed op elkaar ingespeeld. De sound geeft een goede drive aan de inhoud van de performance. Een inhoud die nogal aan de zware, serieuze kant is, geeft Qube zelf toe. Met dat zelfinzicht switcht hij moeiteloos naar een wat vrolijkere, old skool hiphop nummer. Maar dat is pas later in de set want het wordt een uitgebreide release avond.
Zo midden in de act nodigt Qube musicus Jip uit, een studiegenoot van de Rockacademy. De synthesizer wordt tot zwijgen gebracht want dit intermezzo van de Synthetische Speeltuin gaat unplugged met gitaren. En is wat mij betreft het hoogtepunt van de avond. De teksten komen sterker, indringender door en het wordt duidelijk dat Jasper met gemak een avondvullende show kan optuigen. Stof en materiaal genoeg.
Na dit akoestische deel gaat het weer van dik hout zaagt men planken en beuken synthetische beats & lyrics de kleine zaal in. Jasper houdt een afscheidspraatje en bedankt iedereen incluis de twee barmannen die deze release heeft helpen verwezenlijken en eindigt heel toepasselijk met Laat Me Gaan. Dat zou hij willen maar zijn publiek eist een toegift. Dat wordt uiteindelijk een hilarische uptempo uitvoering van dat laatste nummer. Pas dan laten de mensen hem gaan.
Synthetische Speeltuin
