Een routeplanner maken voor Popronde is voor redacteuren en fotografen meer dan noodzakelijk. Het aantal artiesten en bands, de verspreiding van de locaties en het strakke tijdschema maken dat je keuzes moet maken. De grote diversiteit aan genres – en je wil toch eigenlijk zoveel mogelijk verschillende smaken proeven – maakt het plannen nog lastiger. En zoals elk jaar streep je noodgedwongen een aantal acts weg.
Popronde Den Bosch 2025
De route voor deze Popronde editie brengt mij eerst naar het World Skate Center (WSC) waar Stroomstoot om halfacht begint, eigenlijk veel te vroeg voor zo’n band. Toch komt er genoeg volk voor op de been. Stroomstoot houdt niet van half werk en grijpt het publiek meteen bij de strot.
Na al deze tomeloze energie is het contrast met Oliv Oliv in Willem Twee Toonzaal wel heel groot, toch ook welkom wat er staat een en ander nog te wachten. Oliv Oliv is de artiestennaam van Olivier Terpstra die zijn debuutalbum Tehran Mountains in deze prachtige zaal presenteert. De muziek en de videobeelden plus de donkere setting van de Toonzaal dompelen je in een spirituele roes. Wie wil dat nou niet?
Weer terug naar de Tramkade door een levendige Bossche binnenstad want Popronde trekt altijd veel publiek. Bij WSC wacht mij Grote Geelstaart, een noiserock band uit Zeeland maar die omschrijving schiet tekort. De vijfkoppige band is dé verrassing van de avond. Telkens zetten ze met hun spel het publiek op het verkeerde been.
Weer terug naar de binnenstad waar ik langs Kinki Kappers kom. Bij deze kapsalon maken ze met Popronde er altijd een feest van. Zo ook nu met het duo M2K. Dat zijn Marnix Bausch (keyboards/synth) en Sam Kemner (drummer). Sam drumt lekker strak op de dance van Marnix.
Even verderop in de Korenbrugstraat speelt een band met de naam Fellatio in café Het Veulen. Ondanks de nogal frisse temperatuur zijn alle terrasjes in de Uilenburg volzet en kost het mij moeite in het café te komen. Dat lukt deels, ik blijf bij de ingang staan. Fellatio speelt pal achter de deur, dus ik kan ze zien, maar dat is dan ook alles wat ik van deze disco-punk band uit Tilburg opneem.
Het Design Museum heeft haar deuren geopend voor twee acts. De avant-pop, trip hop en elektronica van Flora Sophi eerder op de avond en Crybabies die ik kan karakteriseren als een melancholische rockband. De vier vrouwen hebben zich opgemaakt met glinsterende make-up en zilverachtige versierselen. Rustige en weemoedige stukken wisselen ze af met steviger en ritmisch werk in de grote entreeruimte van het museum.
Terug naar Kinki Kappers waar de Amsterdamse artiest Subject Sue bezig is haar set vorm te geven. Gehuld in een zwart geplastificeerde blouson zingt zij zachtjes in de mic en produceert zij soundscapes en ambient echo’s uit haar Korg synthesizer/keyboards. De kleine kapsalon vult zich snel met passerende bezoekers en fans van dit mix-techno genre.
Op weg naar café De Palm aan de Hinthamerstraat hoor ik uit de Knillispoort aan de Korte Waterstraat zware bass-beats en strakke drums komen. Die band staat niet op mijn Popronde planner maar Who Cares? Het is ILÆNDER uit het Oosten van het land. Twee gitaristen, bassist, drummer en een krachtige frontman staan garant voor ongepolijste metal met een alternatieve benadering. De zanger heeft een groot bereik en gezien het vele headbangen om mij heen, valt het in zeer goede aarde.
Het is zaak om vroeg bij café De Palm aan te komen want anders kom je niet verder dan de deur. Bands treden hier met Popronde altijd helemaal achterin op. C’est Qui? is nog volop bezig met de opbouw en opmaak van het podium. Er is wat lichte paniek. De bassist is zijn basgitaar vergeten (😳) mee te nemen. Gelukkig komt na een minuut of tien iemand binnen die zijn bas uitleent. Het feest kan beginnen en meteen breekt dan ook de hel los.
C’est Qui? speelt niet hard maar speelt ultra hard, zonder mededogen. De frontwoman is tomeloos furieus en slaakt een spervuur aan geluid in de mic terwijl ze met haar hele lichaam schudt. De drummer slaat zowat de vellen van de trommels en de basgitarist ramt op de geleende basgitaar. Er is geen korte pauze tussen de nummers, alles gaat in één razend tempo door. Een betere afsluiter van mijn Popronde 2025 routeplanner is niet denkbaar.
