Scarlet Stories

Dubbele headline show Golden Caves & Scarlet Stories

Prog rock/metal geïnspireerd door heavy metal, soundtracks, doom en ambient

Willem Twee poppodium zet de bands Golden Caves en Scarlet Stories in een zogenaamde dubbele headline show. De bands vullen elkaar aan qua muziekgenre (progrock) en stage performance. Twee voor de prijs van een, dat is een aanbieding die je niet afslaat.

Golden Caves

Golden Caves
Golden Caves

Vanavond ben ik ‘fahsionable late’ zoals ze dat zo mooi zeggen. Tegen een last minute van Willem Twee daar zeg ik geen nee tegen. Haast gemaakt met krullen en stijlen maar heb het net niet gered en ik mis dan ook de eerste nummers van Golden Caves.
De zaal is redelijk gevuld als ik binnenkom en aan het applaus te horen zijn het allemaal liefhebbers. Dat maakt mij nieuwsgierig. Golden Caves komt uit Rotterdam en heeft al een award in de pocket voor Greatest Talent in de UK bij de progressive music awards. Dus dat belooft veel. Eindelijk kunnen ze nu hun tweede album Dysergy promoten en ze hebben er zin.

Het eerste nummer doet mij sterk denken aan Alex Henry Foster (check maar eens), de voordragende stem van Romy Ouwerkerk is fijn en haar looks doen mij denken aan Victoria van Maneskin. De band heeft ook wel een soort van poprandje in hun nummers verwerkt, een eigenzinnige mix die veel liefhebbers kan aanspreken.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wat mij daarna wel opvalt is dat de koortjes/samenzang helaas vanavond niet zuiver zijn en dat is jammer. Dit is echt wel iets waar ze aan moeten werken – of geen koortjes 😉  – want verder staat er een hele toffe band.

Golden Caves
Romy Ouwerkerk

Ik hoor vervolgens invloeden van The Gathering, tijden van het album How to Pleasure a Planet en bij Happy Dreams hoor ik zowaar een van mijn favorieten voorbijkomen namelijk: Anathema. Het repeterende heeft veel weg van deze band en dat is een compliment.

Veel variatie in stijlen, met slide gitaar blues, indie rock en pop. Ook techniek wordt niet geschuwd en de band start drie keer opnieuw met een nummer hierdoor, maar de charmante Romy vangt dat hartstikke leuk op en krijgt de zaal op de hand. In het nummer Somehow van het laatste album blijven de koren een probleem.

Een cover van Billie Eilish genaamd Ocean Ice verpakt in een Golden Caves sausje is best lekker. De afsluiter Keep Running is van hun debuutalbum Collision. Al bij al een fijn optreden en een goede reactie uit de zaal.

Golden Caves is een verfrissende band met een eigen aanpak die ik zeker zou checken zowel op plaat als live. Ik wil ook nog graag de lichtman speciaal vermelden. Wat een show maakt die zeg. Met zoveel passie en enthousiasme tilt hij de show naar internationale hoogte.

Scarlet Stories

Scarlet Stories
Scarlet Stories

Na een korte pauze is het tijd voor Scarlet Stories. Op 22-09-2019 hebben ze hier in Willem Twee hun debuutalbum Necrologies gepresenteerd en zijn zij medeverantwoordelijk voor het feit dat ik voor KLANKGAT recenseer. Mijn collega Johan Kramer heeft mij min of meer voor het blok gezet, haha. Lees zijn recensie.

De plaat is natuurlijk nog steeds actueel en voor veel luisteraars waarschijnlijk alleen maar gegroeid. Necrologies was toch wel het debuut van het jaar. Scarlet Stories trapt af met Vingt Mille Lieus Sous Les Mers en ik hoor vooral groei en volwassenheid. De diversiteit van Scarlet Stories is gelijk goed te horen in dit nummer van ruim 11 minuten.

De band speelt strak en de samenzang is spot on. Wat een stem heeft Lisette van den Berg toch, betoverend, mooi, zwoel, breekbaar, verhalend en haar uitstraling past daar goed bij, ingetogen en mysterieus. Dit is natuurlijk een visitekaartje eerste klas en wij worden meegenomen op een reis in de wereld van Scarlet Stories: progressieve dynamische rock/metal, met veel sfeer en originaliteit.

Scarlet Stories
Lisette van den Berg

De band staat strak te spelen. Met een geweldig geluid is dit genieten in optima forma. Bij The Tell-Tale Heart dat klein begint en steeds meer opbouwt, valt niet alleen de stem op van Lisette maar vooral het geweldige gitaarspel van Bram te Kamp. Gaande van een heavy metal riff naar een melodieuze solo met gevoel, alle noten raak op zijn zevensnarige PRS. Ja hier wordt gemusiceerd op hoog niveau!

Lisette wisselt bijvoorbeeld regelmatig tussen twee microfoons waarbij één zorgt voor het duistere onheilspellend effect. Violiste Sophie Ansems mag ook niet onvermeld blijven. Viool is cool en voegt veel toe aan het al zo dynamische geluid van Scarlet Stories.

Lisette bedankt de medewerkers van Willem Twee poppodium en kondigt de laatste song aan namelijk de titelsong Necrologies en dan is éen ding duidelijk, wat een originele top band is dit. Ik ben erg benieuwd naar waar dat allemaal naar toe gaat. En ik hoop ze nog een keer in de Willem Twee te zien…

De thuisblijver heeft wat gemist vandaag!


Golden Caves

Romy Ouwerkerk – zang
Alex Ouwehand – gitaar
Erik Stein – drums
Max Abel – bas
Elis Pol – toetsen

Scarlet Stories

Lisette van den Berg – zang
Carmen Raats – gitaar
Bram te Kamp – gitaar
Maarten Grimm – bas
Tim Kuper- drums
Sophie Ansems – viool

Socks;SportsSocks

Verrassend en gevarieerd optreden Socks;SportsSocks

Indie ambient en punk maar dan zonder moshpit bij Van Aken in het Werkwarenhuis

Bij Van Aken in het Werkwarenhuis staan, deze editie van Popronde Den Bosch, twee bands op het programma, Socks;SportsSocks uit Rotterdam en later op de avond eigenzinnige, Nederlandstalige hiphop van Dada uit Eindhoven.

Socks;SportsSocks

Socks;SportsSocks
Socks;SportsSocks – lange soundcheck

Op het affiche staat aanvang 19.50 uur en de belangstellenden druppelen vlak van tevoren binnen, waardoor de zaal inmiddels aardig is gevuld. Maar Socks;SportsSocks  heeft blijkbaar niet zo’n haast en is nog volop aan het soundchecken. Tussendoor roept zanger/frontman Djurre van Dijck nog met een vrolijke grijns op zijn gezicht: “Hee mensen, geen anderhalve meter!”

Deze slideshow vereist JavaScript.

Inderdaad, dat is na het tonen van je corona app vanavond niet per se nodig. En dat zal voor de meesten de eerste keer zijn na een hele lange tijd. Inmiddels wordt het geduld van de aanwezigen wel op de proef gesteld, want uiteindelijk is het ruim na achten voordat het eerste nummer wordt ingezet.

Indie – Ambient – Punk – no moshpit
De heren noemen de muziek die ze maken, Indie – Ambient – Punk. En dat klopt allemaal, al had je dat punk gedeelte niet meteen verwacht in het begin. Daar hoorde ik eerder inspiratie van bands als Arcade Fire, met de wat huilerige stem van de zanger, en ook The War On Drugs is niet ver weg. Langzamerhand komt er wat meer venijn in het spel en ook in de zang.

Maar halverwege de set wordt single Hipster Blues #4 ten gehore gebracht en dat is, zeker in het begin, wel erg rustig. Zo rustig zelfs, dat er zelfs een paar mensen de zaal uit lopen. Of misschien moeten ze wel naar de volgende act van hun schema. Maar dan hebben ze toch wel wat gemist.

Djurre van Dijck
Djurre van Dijck

Eerst, schijnbaar uit het niets, een oerschreeuw van de zanger, waarna het dus echt wél richting punk gaat, met gierende gitaren, harde drums en een zanger die onverwacht de hele zaal door rent en zijn T-shirt uittrekt. Een moshpit zit er nu nog even niet in, al zou die zanger daar wel in voor zijn waarschijnlijk. Het nummer It’s Not My Problem / Or? begint vervolgens vrij chaotisch, waarna het overgaat in een soort van dronkemans ballade, om te eindigen met, als ik me niet vergis, People Get Around, wat dan muzikaal weer een beetje doet denken aan The War On Drugs.

Al met al een verrassend en gevarieerd optreden dus. Soms geplaagd door een kabel die een beetje stoorde, jammer genoeg gebeurde dat net bij een A capella stukje van de toetsenist achterin, maar dat mag de pret niet drukken. En pret hebben ze wel zo te zien. Houd dat enthousiasme vast mannen. En geniet nog van de Popronde optredens in Utrecht, Heerlen, Arnhem en Zwolle die nog op het programma staan en misschien zien we Socks;SportsSocks ooit nog terug op een groter podium.

Plug

PLUG met live electronics van Graham Dunning als hoogtepunt

Werkwarenhuis speelveld van ambient en electronica smaldeel van November Music 2019

PLUG is het event voor de diehards, de fijnproevers van electronica muziek, ambient en weirde soundscapes, al dan niet via digitale weg gerealiseerd. Vanuit dat oogpunt is het afwachten wat je voorgeschoteld krijgt op dit onderdeel van November Music 2019. PLUG vindt 9 november plaats in het Werkwarenhuis aan de Tramkade.

PLUG

PLUG vindt dit jaar voor de eerste keer plaats in het Werkwarenhuis aan de Tramkade. In het Werkwarenhuis zijn er genoeg ruimtes waar kunstenaars en publiek elkaar kunnen treffen op een meer ongedwongen manier en setting. PLUG wordt samengesteld door het team van Willem Twee toonzaal en studio’s dat ieder jaar ook het FAQ-festival organiseert.

BRASS

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op de zolder van het Werkwarenhuis hebben diverse geluidskunstenaars hun installaties opgesteld. Eén van hen is de Vlaamse theatermaker Kris Verdonck met het project BRASS. Bij BRASS komen mensen niet aan te pas. Het is een door technologie aangestuurde geluidsinstallatie.

De drie sousafoons die in de ruimte hangen, lijken uit zichzelf te spelen. De instrumenten draaien traag rond hun as waardoor het ene moment klanken samenkomen en daarna weer van elkaar verdwijnen, een slow motion doppler effect. Vervreemdend, zeer amusant en prachtig gevisualiseerd.

Dictaphone

PLUG
Dictaphone

Rond 23.00 uur treedt de eerste act van de avond aan. Het is de Berlijnse band Dictaphone, bestaande uit Oliver Doerell, Roger Döring en violist Alex Stolze. Het licht in het Werkwarenhuis wordt gedimd om zo de geluiden die Dictaphone voortbrengt dieper tot je door te laten dringen.

Op het beeldscherm achter de musici verschijnen oude foto’s van rond 1900. Daarop is te zien dat mensen aan tafel een séance houden. Dat was toen een zeer populair tijdverdrijf van de culturele élite. Tijdens zo’n spirituele sessie werd het licht sterk gedimd. De overeenkomst met PLUG is duidelijk.

PLUG
PLUG – Dictaphone

Gesprekken verstommen of worden zachter voortgezet. De samensmelting van electronica met analoge instrumenten (klarinet) werkt zowat meteen op je innerlijk. Instant Mindfulness. Als je van Tuxedomoon, Pram, Erik Satie of Asmus Tietchens houdt dan zit je hier nu goed. Helaas serveert de horeca hier geen Tibetaanse yakboterthee.

Tomaga

PLUG
Tomaga

De tweede act, Tomaga, is van een duo dat uit Londen komt. Zij gaan verder dan hun collega’s uit Berlijn. Waar Dictaphone stopt daar begint Tomaga eigenlijk. Deze PLUG gig is er een van percussie, synthesizer sounds en volle klankeffecten die diep tot je doordringen. Rustgevend maar dan van de energieke soort. Ambient en vol grooves hoewel dat bijna in tegenspraak lijkt. Je kan er een hele dag naar luisteren, meenemen in bed en weer fris wakker worden. PLUG in PLUG out.

PLUG
Tomaga

Graham Dunning
PLUG 2019 wordt afgesloten met een set van Graham Dunning. En waar Tomaga stopt daar start Graham, nee daar beukt hij in met ongelooflijke beats die eindeloos en haast monotoon doordreunen. Even snak je naar een verandering maar dan wordt je gevangen door die eindeloos repeterende beats en gemanipuleerde vocals.

PLUG
Graham Dunning

Dunning doet deze derde set van PLUG helemaal live en noemt het zelf live-electronics & live-coding.  Als hij een plateau van vinylplaten naast zijn instrumentarium opstelt en daar eieren op plaatst zou je daar live-cooking aan toe kunnen voegen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dunning is niet meer te stoppen en haalt de eieren weg en plaatst plastic plugs in de bovenste plateau die door rubberen slangetjes aangeraakt worden. Op hun beurt zijn die slangetjes verbonden met de elektronische apparatuur. De geluiden die de rubberen plugs en slangetjes produceren manipuleert hij verder. Graham Dunning improviseert naar hartelust met mathematische precisie. Hij is zowel sluitstuk als het hoogtepunt van deze PLUG editie 2019.