Socks;SportsSocks

People Get Around van Socks;SportsSocks

Kersverse en hardwerkende Indie-ambient-punk band brengt zowel tweede single als nieuwe videoclip uit

De release van de tweede single ‘People Get Around’ van Socks;SportsSocks kwam 5 juni uit samen met een gloednieuwe videoclip. Socks;SportsSocks is een kersverse zeskoppige Indie-ambient-punk band uit Rotterdam. De band werkt nu hard aan hun eerste EP ‘People singing about people’ die later dit jaar uitkomt. People get around beschrijft het burgerlijke bestaan als een onvermijdelijke ziekte. De band neemt die burgerlijkheid behoorlijk op de korrel.

Socks;SportsSocks

Socks;SportsSocks
Djurre van Dijck

Socks;SportsSocks is een nieuwe band uit Rotterdam. Wat heeft KLANKGAT in godsnaam met een Rotterdamse band, vraag je je af? Niets, ware het niet dat één van de bandleden Djurre van Dijck heet, zanger/frontman van de Bossche band Clint Eastbird. KLANKGAT had Djurre al een tijdje niet meer in beeld, nadat Clint Eastbird was opgeheven. En nu dan zelfs de tweede single mét videoclip. Rotjeknor, het kan verkeren.

People Get Around – single/clip

People Get Around
People Get Around met Alison Jutta

Op de clip verschijnt een nogal hybride personage, het blonde haar in een knot opgestoken. Het blijkt Alison Jutta te zijn. Eerst verschijnt de naam van de band Socks;SporteSocks en dan de titel van het nummer waar het allemaal om draait. De camera staat bijna de hele clip door op één standpunt, beetje op ooghoogte van Alison die rek- en strekoefeningen doet op het ritme van het nummer. De lyrics verschijnen onder in beeld, zodat je bij een derde keer afspelen, voluit mee kan zingen. De melodie ligt makkelijk in het gehoor en het ritme is basic. Je kan er echt een workout mee doen. Sterker nog: het is een workout song!

Socks;SportsSocks
Socks;SportsSocks – People Get Around

De beklemming en het lot van het burgerlijk bestaan lijken onafwendbaar. Voor iedereen. Behalve voor de zanger van Socks;SportsSocks die zichzelf als een soort redder ziet. ‘I was always the social one. You guys live on a different moon. I will wait for you.’ Ooit komen de anderen tot inkeer, suggereert-ie. Kortom, er gloort hoop. People Get Around zal het straks – in real live –  uitstekend doen. Een heuse meezinger.

De band werkte de single op afstand van elkaar af, zoals dat in deze tijden van corona het nieuwe normaal is geworden. De eerste single Afterparty leidde ertoe dat Socks;SportSocks in de selectie van Popronde 2020 werd opgenomen. Of de band tijdens Popronde ook in Den Bosch optreedt, is nog niet bekend.


Screenshot People get Around – Socks;SportsSocks (Viddy Clippy)
Foto’s: Facebook Socks;SportsSocks

Bands halve finale Bossche Band Battle gaan er vol in

Finale in Willem Twee poppodium lonkt

P79 is op zaterdag 16 december gevuld met publiek voor de halve finale van de muziekprijs Bossche Band Battle 2017. Uit de vorige halve finale zijn A Fool’s Errand en White Elephant door. Op 29 december gaan zij het in Willem Twee poppodium opnemen tegen de twee bands die vanavond door zullen gaan. Welke bands dat zullen zijn? We gaan het meemaken.

Clint Eastbird
Clint Eastbird, bestaande uit vijf jongemannen uit Den Bosch, begint te spelen. Het eerste nummer Let Go is een rustige en dromerige opener van de avond. Toch krijgt dit nummer een rauw energiek randje als de zanger grote spongen maakt op het podium precies op de muziek. Ook gebruikt hij effectpedalen voor de zang, waardoor de sfeer net iets versterkt wordt. De mannen denken goed na over opbouw, wat in het volgende nummer aan de backing-vocals van de gitarist en het volume van de band te merken is. Het daaropvolgende nummer begint met een emotionele intro op keys, waarna de bas komt. Het drumritme vrolijkt de boel wat op en er komt een wending in het nummer.
De opbouw naar de hardere stukken kent een nieuwe elektronische sound. ‘The first time we started smoking, coughing and laughing out loud.’ Is een zin uit het volgende nummer die me aanspreekt. Het nummer gaat over opgroeien. Het volgende nummer is rustig, en bevat een hele volwassen gitaarsolo, die rustig begint, maar met de nodige tijd opbouwt naar in mijn ogen de meest spetterende solo van de avond. Na een psychedelische overgang is het laatste nummer aangebroken, waarbij de zanger tijdens een instrumentaal stuk door het publiek rent.

Bands halve finale Bossche Band Battle gaan er vol in - ©aya dupont
Clint Eastbird

Goddammit Mike:@
De formatie bestaat uit een drummer, een gitarist, een bassist en een frontvrouw met gitaar. In het eerste nummer valt de bas me op. Het is een net iets zwaardere sound, maar wat er gespeeld wordt is eigenlijk vrij rustig. Dit geeft een leuke sound. De band bij elkaar klinkt ook lekker. Ik zou het als indiepop/indierock omschrijven. De korte zinnen ‘Buy it’ en ‘Sell it’ vormen een fijne kern van het nummer. De frontdame speelt op een mooi Jaguar model in het wit, waarop ze strak speelt tijdens het zingen. Ook is ze goed in het interactie opzoeken met haar bandleden. De drummer voegt harmonie toe aan de nummers wanneer hij de muziek van backing vocals voorziet.
Een nummer begint met a capella zang, erg vet. De drummer maakt vooral gebruik van het ijzerwerk van zijn drumstel om een creatieve sound te krijgen. De zware sound van de bas blijft nog steeds rustig als de gitarist een fijne solo speelt. Het nummer dat volgt heeft een catchy zanglijn die erg poppy is, misschien niet enorm creatief, maar in de houding op het podium en het stemgebruik is veel meer zekerheid te merken, wat het fijn maakt om naar te luisteren en kijken. Ook is er goed op elkaar ingespeeld zodat het basloopje even naar voren komt, terwijl de rest stilvalt en daarna weer in de maat verder gaat. Er wordt afgesloten met het nummer ‘Insecurities’ dat de zangeres geschreven heeft na de aanslagen in Parijs.

Bands halve finale Bossche Band Battle gaan er vol in - ©aya dupont
Goddammit Mike:@

PARAMATMAN
Paramatman is een duo dat bestaat uit een drummer en een gitarist/zanger. Eerder zag ik ze in Podium Azijnfabriek, waar ze terecht doorgingen naar de halve finale. Wat me tijdens het eerste nummer meteen opvalt, is het grote contrast tussen rustige stukken en de hardere stukken. De frontman haalt een zware rocksound uit zijn stijlvolle Telecaster model gitaar, die prima matcht bij de nette pakken waarin de twee heren optreden. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld, te merken aan de korte stiltes die ze laten vallen, waarna ze weer vol overtuiging verder rocken.
De eerste paar nummers zijn veelal hetzelfde tempo en sound, maar het blijft interessant door het gepaste gitaarwerk en de drumfills. Hierna volgt het geniale ‘Godless Creature’ dat bestaat uit één toon op gitaar, zang, en één tik op een tom van de drums. De zaal is muisstil terwijl het duo opbouwt en het publiek in spanning laat afwachten. Twee maal wordt het publiek op een mooie manier voor de gek gehouden. Ook bevat dit nummer een krachtige drumsolo, die de kracht van het duo nog eens bevestigt. Bij het laatste nummer worden er flink wat gitaareffecten uit de kast getrokken waarmee een sterk optreden wordt afgesloten.

Bands halve finale Bossche Band Battle gaan er vol in - ©aya dupont
PARAMATMAN

Instant Matter
De band is met een wildcard doorgegaan en komt net terug van een optreden in Breda, waar ze in het voorprogramma van Orange Skylinestonden. Ze openen met een nummer waarbij de drums kosmisch klinken, wat erg goed bij de psychedelische gitaarsolo past, waarbij gebruikt wordt gemaakt van herhalende licks op verschillende hoogtes op de gitaar. Het tweede nummer ‘Slow Down’ is een meeslepend nummer waar een goede boodschap in zit vind ik. De zinnen ‘Why don’t we slow down, being part of it all’, ‘I can let it all go’ en ‘All I want is something tue’ passen mooi bij de sfeer van de muziek en de bewegingen die de zangeres op het podium maakt. Het valt me op dat de band heel erg hun eigen ding doet en in hun dromerige muziek zitten.
Vrede en rust zijn woorden die ik goed vind passen bij het totaalplaatje dat ik aanschouw. Het nummer ‘Fly’ begint met een intro op bas, die even de rol van lead gitaar op zich neemt, wat creatief is en bij de sound past. Die sound gaat wat meer richting funk en rock in dit nummer, wat een goede afwisseling is op het dromerige. Het is muziek waar je goed op kan chillen bedacht ik me. Het laatste nummer is wat feestelijker en heeft ook wel wat rock en funk invloeden. Via een instrumentale opbouw wordt er toegewerkt na een mooie eindslag en het optreden is voorbij.

Bands halve finale Bossche Band Battle gaan er vol in - ©aya dupont
Instant Matter

Uitslag
De jury heeft het moeilijk gehad, maar Paramatman en Instant Matter zijn door naar de finale, die op 29 december plaatsvindt in het Willem Twee Poppodium. Daar zullen deze bands het opnemen tegen White Elephant en A Fool’s Errand. Dit betekent niet dat Clint Eastbird en Goddammit Mike bands zijn die tekortschieten. Het was een zeer vermakelijke avond vol energie en goeie muziek. Alle bands mogen trots zijn op het werk dat ze hebben neergezet. Het niveau en de creativiteit ligt erg hoog, waardoor de finale nog spannender belooft te worden.

Bands halve finale Bossche Band Battle gaan er vol in
PARAMATMAN en Instant Matter gaan door naar de finale

Foto’s: Aya Dupont

Impact Bossche Band Battle op Bossche muziekscene

Hoe de Battle een begrip kan worden

Hoe groot is de impact van de Bossche Band Battle op de Bossche muziekscene? Organisatoren Luuk Bergervoet en Frans de Visser van Studio Cube mikken er op dat de ‘Battle’ een begrip wordt in Den Bosch en regio.

Bossche roots

De Bossche Band Battle nadert zijn hoogtepunt. Vrijdag 29 december is de finale van deze afvalrace tussen bands van divers pluimage. Die finale vindt plaats in rockpaleis Willem Twee poppodium. Het is honderd procent zeker dat een band uit Brabant gaat winnen. Alle acht overgebleven kandidaten komen uit de provincie.

Zaterdag 2 december was de eerste halve finale in het World Skate Center (WSC) met onder meer A Fool’s Errand, een vierkoppige postrock formatie uit Den Bosch. De tweede halve finale is op 16 december in P79 waaraan twee bands deelnemen met onvervalste Bossche roots. Dat zijn de Indie-band Clint Eastbird en Instant Matter, vorig jaar tweede geworden in de eerste editie van Bossche Band Battle.

Van de acht bands die in de twee halve finales tegen elkaar uitkomen, gaan er vier door naar de finale. In het slechtste scenario gaat geen één Bossche band door naar de finale en in het beste geval gaan ze alle drie door en is de kans levensgroot dat een Bossche band dan gaat winnen.

Signaal

Dat is een goed signaal naar de Brabantse muziekscene en in het bijzonder naar die van Den Bosch. De organisatie moest al voor het begin van de Battle een schifting maken. Er hadden zich meer bands aangemeld dan de vijftien deelnemers die ruim een maand geleden bekend werden gemaakt. De belangstelling was groot en de keuze viel op groepen die al op een stuk professionaliteit kunnen bogen, zo lijkt het.

Ook voor de Bossche podia valt er iets te winnen. Die krijgen nu mensen over de vloer die ze nog nooit binnen hebben gehad. En andersom, mensen leren nieuwe uitgaansplekken kennen. Dat was één van de doelstellingen van de organisatoren. ‘Kom uit dat oude, vertrouwde pluche’.

Je kan er nu al gif op nemen dat volgend jaar het aantal aanmeldingen nog groter wordt. Dit jaar zijn er sowieso twee podia bijgekomen: De Azijnfabriek en Koudijs Kafé. De Battle slaat aan. Dat er meer bezoekers bij zijn gekomen, is evident want er zijn twee extra locaties. De wedstrijd is echter niet alleen in cijfers uit te drukken.

Witte bands

De Bossche muziekscene moet deze kans die de Battle biedt, met beide handen aanpakken. Dat gebeurt ook in deze tweede editie, maar wat opvalt is dat hip hop, salsa, soul en reggae ontbreken. Rock en pop in alle soorten en maten zijn goed vertegenwoordigd. Ook opvallend, het zijn hoofdzakelijk ‘witte’ bands die nu meedoen.

Het is natuurlijk helemaal aan mensen (bands) zelf om daar wat aan te doen. Zij moeten zich aanmelden en kwaliteit meenemen. De organisatie kondigde al in het voorjaar dat je je kon inschrijven. Daar ligt het niet aan. Dat zal in 2018 niet anders zijn als er een derde editie komt.

Ausdauer

De afkorting, de Battle, begint gemeengoed te worden en dat is op zich al winst. Als mensen straks het over ‘de Battle’ hebben en iedereen weet wat ermee wordt bedoeld, ja dan, dan is het een begrip geworden. Nu is de impact van deze bandwedstrijd nog ongewis maar niveau en diversiteit zijn in deze tweede editie op vooruit gegaan.

Dat is de voorlopige en voorzichtige conclusie. Om echt een begrip te worden, dat vergt een lange adem, Ausdauer zeggen de Duitsers, uithoudingsvermogen. Dat beseffen Bergervoet en De Visser terdege. Zij weten waaraan ze begonnen zijn.

Verrassende voorronde Bossche Band Battle 2017

Bands uit diverse stromingen dingen mee muziekprijs

De sfeer in het Koudijs Kafé op zaterdag 18 november is erg goed. Zo koud is het niet, want de ruimte wordt verwarmd en verlicht door een kachel met echt brandend vuur. Samen met het feit dat de ruimte goed gevuld is met een diversiteit aan mensen, is de sfeer top voor een laatste voorronde van Bossche Band Battle 2017 georganiseerd door Studio Cube.

Gildor
De eerste band wordt enthousiast aangekondigd door Hugo den Hartog en Gildor begint te spelen. Tijdens hun debuut onder de rivieren spelen zij hun rustige desert blues met pyschedelische randjes. Voor mij zijn de nummers fijn om naar te luisteren en er wordt strak gespeeld. De instrumentale stukken in de nummers zijn voor mij soms wat aan de lange kant, ook al vind ik de solo’s wel fijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Impulse
De volgende band die klaarstaat is Impulse. Zij hebben al een album af en werken momenteel aan een tweede. Het is een zeskoppige band, die ook nog via een laptop een orkestbandje afspeelt. Geluid is er genoeg, en beweging op het podium ook. Voor mij ontbreekt de afwisseling in de set. Er wordt veelal op één tempo gespeeld, dat wel lekker kan klinken moet ik zeggen. Halverwege de set ben ik toch meegenomen in de energie van de band.

Clint Eastbird
Voor Clint Eastbird is dit een thuiswedstrijd. Deze vijf heren komen uit Den Bosch en hebben onlangs hun EP release in P79 gehouden. Ook de clip van Ships is al op YouTube te zien. De set is erg energiek. Ook met een rustig emotioneel nummer wordt door een geweldige gitaarsolo een hoogtepunt van de avond bereikt. De zanger heeft niet alleen een eigen stijl van zingen die dromerig is, maar ook eigen podium moves waarmee hij door het publiek rent en springt.

Verrassende voorronde Bossche Band Battle 2017 - ©aya dupont
Clint Eastbird

Johnny Jester
De Tilburgse band Johnny Jester heeft duidelijk zin om het publiek te komen vermaken. Voor mij zijn de eerste twee nummers een klein beetje cliché, omdat ze allebei lange ‘Ooooooh’ uithalen bevatten. Dit neemt niet weg dat de sound inclusief de zang erg lekker klinkt. Ik zou het rauwe pop/rock noemen waar je energie van krijgt. Er wordt erg zuiver gespeeld, wat getuigt van goede live ervaring.

Instant Matter
Last, but definitely not least, staat Instant Matter klaar om te spelen. Vooral aan de zangeres is te zien dat de band er veel zin in heeft. Persoonlijk vind ik dat Instant Matter er qua stijl en sound het meest uit springt, misschien samen met Clint. Instant Matter bestaat duidelijk uit ervaren muzikanten. Hoe zij hun instrumenten gebruiken om spanningen op te bouwen is erg geniaal. Er worden dromerige sferen geschept, waardoor je in gedachten verzonken raakt. De bassist klopt razendsnel op zijn basgitaar om de trillende toon aan te houden die hij nodig heeft voor een psychedelisch stuk in het nummer. Zeker het nummer Slow Down, die ook met clip op YouTube staat, neemt me erg mee. Het is niet alleen muziek, maar ook verhaal en boodschap. Zelf vind ik dat een hele sterkte factor die in muziek kan zitten.

Verrassende voorronde Bossche Band Battle 2017 - ©aya dupont
Instant Matter

Ontknoping
Dat de vakjury het deze avond lastig heeft gehad is wel duidelijk. In willekeurige volgorde wordt door jurylid Anne van Damme bekendgemaakt welke bands doorzijn. Als eerst wordt Johnny Jester genoemd. Onder luid gejuich komen zij naar voren om het ticket naar de halve finale op te halen. Clint Eastbird is de volgende band die een ticket in ontvangst mag nemen. Wat mooi om te zien is, is dat de leden van Clint Eastbird in koor ‘Johnny, Johnny!’ zingen, zoals de leden van Johnny Jester ‘Clint! Clint!’ zingen. Zo wordt deze muzikale avond mooi afgesloten. Dat we wat van de finales mogen gaan verwachten is wel duidelijk. Om niet te vergeten: er worden ook nog twee wildcards uitgedeeld, verdeeld over alle voorrondes.

Foto’s: Aya Dupont

Clint Eastbird dikke EP release in Plein 79

EP Everything in This Neighbourhood

Clint Eastbird release EP ‘Everything In This Neighbourhood’ in Plein, Den Bosch. Genre: Indiepop, Alternatief
Plein 79 stond zaterdag 23 september echt helemaal vol. De band kwam op en er was meteen veel gejuich. Met een dromerige arpeggio op gitaar werd een sfeer geschept. De band bestaat uit een drummer, bassist, gitarist, toetsenist en zanger/frontman Djurre van Dijck. Er stond een gitaar voor hem klaar. Er was nog geen zang in het nummer, maar je zag Djurre opgaan in de muziek. Daarin merkte je gemeendheid en dat zie ik graag terug in muziek.

Muzikaal sterk
Gedurende de eerste nummers valt het me meteen op dat de drummer, Liam Gruijters, onwijs goed is. De drumstijl bevat erg veel fills, variërend van korte supersnelle sneaky tikjes met veel hi-hats tot luidere fills en opbouw met de tonnen, alles continu strak. ‘Thanks jullie zijn nu al fucking master.. nu wij nog.’ Zegt Djurre door de microfoon na een enthousiast applaus te hebben ontvangen.

Clint Eastbird dikke EP release in Plein 79
EP release in Plein 79

Djurre pakt zijn gitaar en neemt de akkoorden over, waardoor de gitarist een lekkere solo kan spelen. De drummer werkt ondertussen aan een opbouw waarin de gitaar meegaat. Het wordt steeds verder opgebouwd en krijgt een soort psychedelische vibe, terwijl het tempo versnelt en met een goeie eindknal komt het nummer ten einde. Het publiek is hier duidelijk enthousiast over, te merken aan het luide applaus en gejuich. Terecht want muzikaal is de band duidelijk sterk.

Stage death
Omstemmen kan wel eens voor een zogenaamde ‘stage death’ zorgen, waarbij een band door een te lange stilte de aandacht van het publiek verliest. Dit wordt goed voorkomen doordat de toetsenist sfeer blijft behouden door rustig wat noten te spelen. Dit getuigt van veel ervaring in optredens en goed voorbereid zijn. Er wordt een kort praatje gehouden, waaruit blijkt dat er hard is toegewerkt naar dit moment.
Tijdens het nummer Long Ago valt het me op hoe strak de gitaar gebruikt wordt. Arpeggio’s in verschillende grepen vullen een groot deel van het nummer. De afwezigheid van de gitaar in delen van het nummer, versterken de momenten met gitaar. Ook tijdens andere nummers weet de gitarist precies wanneer hij welk geluid wil hebben en welke manier van aanslaan hij daarbij gebruikt.

Djurre vertelt dat het volgende nummer Come On hem dierbaar is, waardoor de aandacht van het publiek weer wat intensiever is en enthousiast reageert. Het nummer ‘This Times’ deed me door de zang denken aan een sixties sound, maar de instrumenten gaven er een hedendaagse twist aan. Er volgt een psychedelische, elektronische opbouw en Djurre beweegt op zijn eigen manier over het podium. Het is een interessante twist die aandacht vasthoudt.

Clint Eastbird dikke EP release in Plein 79
Frontman Djurre van Dijck

Toegift
Als hij het podium af springt en zich met vaart door het publiek wurmt, wordt deze aandacht versterkt. Hij verlaat de zaal door een deur achter het podium en de band maakt er een eind aan en verlaat ook de zaal. De zaal joelt om een toegift met de klassieke ‘we want more’. Onder geapplaudisseer komt de band terug. Iedereen wordt bedankt door Djurre, in het bijzonder de mensen die aan de EP hebben meegewerkt.

De laatste twee nummers zijn in mijn ogen de meest feestelijke. Na het eerste nummer volgde weer een vette psychedelische opbouw die overliep in het laatste nummer Ships. Hierbij merkte je dat alle laatste energie eruit werd gegooid, vooral in de expressie van de zang. Gaaf eind.

In de zaal hangt veel liefde, respect en bewondering. Veel mensen gaan langs de merchandise, waar de kersverse EP te koop is, voor elk bedrag dat de fan ervoor wil geven. De bandleden mengen zich tussen het publiek en signeren de EP’s. Ik ben zeer verrast door niet alleen het muzikale niveau van de band, maar ook de professionele aanpak. Het is zeker niet de laatste keer dat ik ze live gezien heb. Van Clint Eastbird ga je nog meer horen.

Foto’s: Aya Dupont